Przejdź do treści

Choroby naczyń

Do zabiegów kriochirurgicznych używa się urządzenia przeznaczonego do miejscowego zamrażania chorej tkanki. Czynnikiem roboczym zapewniającym skuteczne i szybkie zamrażanie jest ciekły azot o temperaturze -196°C. Zamrożenie tkanki następuje przez kontakt z chłodzoną końcówką roboczą krioaplikatora. Możliwe jest też stosowanie bezpośredniego natrysku ciekłym azotem. Urządzenie może być wyposażone w dowolny zestaw łatwo wymiennych krioaplikatorów, co pozwala na jego szerokie wykorzystanie w chirurgii, dermatochirurgii, czy chirurgii estetycznej.

Zastosowanie krioterapii:
• likwidowanie bliznowców,
• usuwanie zmian barwnikowych, naczyniakowych, niewielkich włókniaków,
• wymrażaniem żylaków kończyn dolnych.

Zalety krioterapii:
• Kriochirurgia umożliwia pełne zniszczenie uprzednio wyznaczonej objętości tkanki,
• Oddziaływanie kriochirurgiczne w większości przypadków jest bezbolesne i nie wymaga wstępnego znieczulenia,
• Ognisko martwicy powstałej po zamrażaniu wywołuje minimalną reakcję wokół ogniska poddawanego zabiegowi,
• Zamrażanie „blokuje” drobne naczynia tętnicze i żylne, co umożliwia przeprowadzenie zabiegu praktycznie bez krwawień,
• Ogniska kriodestrukcji szybko się goją, osiągany jest dobry efekt kosmetyczny,
• Możliwe jest zamrażanie wznów po radioterapii, chirurgii i krioterapii,
• Ze względu na mało obciążający charakter zabiegu, większość przypadków może być wykonana ambulatoryjnie, co jest nie bez znaczenia dla osób starszych.